روایت بازیگر نقش شهید ستاری از حضور در فیلم «منصور»/ورود جشنواره فیلم فجر به دوران نبوغ و بلوغ
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۳۲۱۹۳
بیست و نهمین روز از آبان ماه ۱۴۰۰ با اخبار و حاشیه‌های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به روایت بازیگر نقش شهید ستاری از حضور در فیلم سینمایی «منصور» اشاره کرد.
خبرگزاری میزان - بیست و نهمین روز از آبان ماه ۱۴۰۰ با اخبار و حاشیه‌های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به روایت بازیگر نقش شهید ستاری از حضور در فیلم سینمایی «منصور» اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بازیگر نقش شهید ستاری: «منصور» به دور از شعارزدگی و با صداقت ساخته شده است
محسن قصابیان در گفت‌وگو با میزان پیرامون فیلم سینمایی «منصور» گفت: وقتی فیلمنامه «منصور» به دستم رسید و آن را مطالعه کردم به دور از هر شعارزدگی می‌توانم بگویم روایت ساده این فیلم از تلاش‌های یک شخصیت در راستای سازندگی برای تغییر برخی موضوعات و مسائل، زمینه حضور و همکاری من با این پروژه را برایم ایجاد کرد همچنین حضور بعضی دوستان که از گذشته با آنها آشنا بودم سبب شد در فیلم «منصور» به ایفای نقش بپردازم.
وی پیرامون حساسیت ساخت فیلم در مورد برخی شخصیت‌های مطرح ابراز کرد: تولید و ایفای نقش در آثار پرتره یا بیوگرافی نیاز به مطالعه و تحقیقات گسترده‌تری نسبت به سایر سبک‌ها و موضوعات نمایشی دارد چراکه نیاز است واکاوی‌های دقیق‌تر و بیشتری را پیرامون شخص خاصی که قرار است در اثر تولیدی به او پرداخته شود انجام دهیم تا در به تصویر کشیدن ابعاد شخصیتی وی موفق عمل کنیم، برای فیلم «منصور» نیز نویسنده و کارگردان تحقیقات لازم را در جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز پیرامون شخصیت شهید ستاری انجام داده بودند.
بازیگر نقش شهید «ستاری» در فیلم سینمایی «منصور» در همین راستا اظهار کرد: سپس من طبق این تحقیقات و بررسی‌های میدانی، آنها را مطالعه و تماشا کردم و در نهایت با بهره‌گیری از تجربیات و ابزار‌هایی که در در راستای نقش آفرینی و خلق شخصیت‌ها موثر و مورد نیاز است توانستم در جهت باورپذیر شدن نقش در وهله اول برای خود و به تبع آن برای مخاطب پیش بروم و کاراکتری با این شکل و شمایل و ساختار شخصیتی، که هم اکنون در فیلم «منصور» می‌بینید را ایجاد کنم.
این بازیگر سینما پیرامون سختی‌های ساخت فیلم سینمای«منصور» تاکید کرد: از آنجا که نقش آفرینی در کالبد شخصیت‌های معاصر که بسیاری از مخاطبان با آنها آشنایی و یا حشر و نشری داشته‌اند بسیار دشوار است بنابراین بازی در نقش شهید ستاری هم در زمره آثار سخت محسوب می‌شود که به نوبه خود می‌طلبید در راستای ایفای هرچه بهتر و ملموس نمودن آن به شخصیت حقیقی این شهید تمهیداتی را درنوع پردازش این کاراکتر بکار بست.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
تنوع در اکران سینمای ایران پس از چند سال/ از ژانر کمدی گرفته تا اجتماعی و وحشت
سینما‌های سراسر کشور بعد از پشت سر گذاشتن نزدیک به دوسال کمای حاصل از بیماری کرونا حال بار دیگر با اکران آثار متنوعی روبرو شده اند. اتفاقی که یک سو امیدبخش بوده و می‌تواند آینده سینمای ایران پس از کرونا را روشن نماید و از سوی دیگر می‌تواند با سوء مدیریت در نحوه اکران به فیلمسوزی منتهی شود.
آنچه مسلم است اینکه بازگشایی سینما‌ها و اکران آثار متنوع می‌تواند عاملی مهم در جذب مخاطب باشد، اما نکته آنجاست که آیا این نحوه و چینش اکران حاصل یک برنامه ریزی درست بوده و یا صرفا تلاشی برای کشاندن مخاطب به سالن سینما است.
در حال حاضر سینما‌های سراسر کشور شاهد اکران آثاری کمدی همچون «دینامیت»، آثار اجتماعی همچون «قهرمان» و همچنین آثاری در ژانر وحشت همچون «پوست» هستند، در این میان اکران فیلمی همچون «تومان» این تنوع را بیش از پیش کرده است.
شاید وقفه دو ساله در اکران سینما‌های سراسر کشور لطمات بیشماری به این عرصه وارد کرده، اما حال که سینما‌ها بار دیگر شاهد حضور مخاطبان هستند، این تنوع می‌تواند نوید بخش سینمایی در همه ژانر‌ها باشد، سینمایی که پیش از دوران کرونا تماما در تسخیر کمدی‌های سطحی و بفروش بود، حال با آثاری روبرو شده که با پا پس کشیدن کمدی‌ها از اکران فرصت را مغتنم شمرده و زمانی برای عرض اندام پیدا کرده اند.
نباید در این میان فراموش کرد که سازمان سینمایی و نظام اکران تا چه حد این تعداد از آثار را مدیریت کرده و می‌تواند در اکران موفق آنها موثر باشد. آنچه مشخص است اینکه تبلیغات از فروش بالا و استقبال مردمی از سینما‌ها خبر می‌دهند، اما تا چه حد می‌توان به این تبلیغات به چشم واقعیت نگاه کرد.
آنچه از مشاهدات عینی و حضور در سینما‌ها بر می‌آید این است که همچنان تماشاگران از ورود به سالن‌های سینما استقبال چندانی نمی‌کنند و با وجود رعایت تمامی پروتکل‌های بهداشتی هنوز سینما‌ها به وضعیت سابق خود بازنگشته است.
کرونا نه تنها در سینمای ایران بلکه در سراسر جهان ضرر‌های مادی و معنوی فراوانی را به بار آورد، اما نکته مهم اینجاست که اگر این وقفه دو ساله باعث شده تا سینماگران پدیده فروش را کنار بگذارند و به آثاری مفهومی‌تر فکر کنند، شاید این بیماری یک فرصت و در عین حال تهدید است.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
آذین: «سرجوخه» یک مجموعه آگاهی‌رسان و هشدار دهنده اجتماعی است
جبارآذین در گفت‌وگو با میزان پیرامون مجموعه جاسوس امنیتی «سرجوخه» گفت: در میان مجموعه‌های متوسط، و ریز و درشت تلویزیون گاه با همت برخی هنرمندان سریال‌هایی ساخته می‌شود که با سلیقه و ذائقه مخاطب، خانواده‌ها و به ویژه نسل جوان همسو می‌شود، «سرجوخه» از جمله این آثار است. «سرجوخه» اثری پلیسی، امنیتی، ورزشی، خانوادگی و اجتماعی است که در کل خوب نوشته و بازی شده و هنرمندانه به تصویر کشیده شده است.
این منتقد سینما و تلویزیون در همین راستا بیان کرد: این سریال با داستانی گیرا، شخصیت پردازی‌های باور پذیر و ماجرا‌ها و حادثه سازی‌های پرداخته شده؛ روایت زندگی پرفراز و نشیب یک جوان پایین شهری را به تصویر می‌کشد که برای سامان دادن به زندگی، خانواده و آینده‌اش دست به کار‌های مختلف می‌زند و او ناخواسته در مسیری قرار می‌گیرد که بیگانگان می‌خواهند از وی یک مزدور در جهت اهداف پلید خود بسازند.
آذین اظهار داشت: واقعیت‌های اجتماعی دستمایه اصلی نوشتار و ساختار «سرجوخه» بوده است از این رو فیلمنامه‌نویس با پژوهش در این زمینه و کارگردان با به تصویر درآوردن این نوشتار در حد توانایی‌های خود کوشیده به بررسی و نمایش موضوع‌های محوری سریال یعنی قمار و شرط بندی در جبهه شر و باطل و ستیزندگان با آنها در جبهه خیر و قانون بپردازند گرچه بسیاری ازتیپ‌ها و مناسب شرور «سرجوخه» برگرفته از مشابه این افراد در غرب و سینمای غرب است، ولی عملکرد آنها در جامعه امروز ایران جریان دارد که با واقعیت فعالیت‌های آنها هماهنگ است.
این منتقد سینما و تلویزیون در همین راستا ادامه داد: گرچه نگاه آسیب شناسانه اجتماعی به مضامین قمار و شرط بندی و به تبع آنها جنایت و خیانت در «سرجوخه» در سایه حادثه پردازی‌های آن قرارگرفته و بیش از تحلیل نمایش آنها مورد توجه است با این همه می‌توان تبعات و عوارض خلاف و قمار را در زندگی‌ها و عملکرد شخصیت‌های آن دید.
آذین همچنین اظهار کرد: تولید مجموعه‌های تلویزیونی بر اساس اقتدار نیرو‌های امنیتی و حفاظتی در قالب و ژانر پلیسی و معمایی به دلیل ویژگی‌های این نوع آثار و میزان تبحر و تخصص هنری سازندگان سریال ها، لحاظ سلیقه مخاطب و در آمیختن مضامین تلخ با چاشنی‌های عشق و حادثه و جذابیت‌های بصری و موضوعی و همچنین جنبه‌های آگاهی بخشی و هشداردهی اجتماعی این سریال‌ها عوامل اصلی تداوم تولید آنها در تلویزیون بوده است و تازگی نسبی مضامین سریال‌های پلیسی- امنیتی از دیگر مسائلی است که نظر‌ها را به سوی خود جلب می‌کند به هرحال در زمانه فقدان نوآوری و سوژه‌های نو در سریال سازی ساخت آثاری مانند «گاند»، «خانه امن» و «سرجوخه» قابل تامل است.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
ساداتیان: جشنواره فیلم فجر به دوران نبوغ و بلوغ خود رسیده است
سید جمال ساداتیان در گفت‌وگو با میزان پیرامون چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر گفت: جشنواره فیلم فجر به دوران نبوغ و بلوغ خود رسیده است و از این جا به بعد باید در مسیر پیشرفت سریع سینمای ایران قرار بگیرد، این جشنواره به عنوان مهمترین رکن سینمای ایران در به کار گیری هرچه بهتر نیرو‌های توانمند و جوان در جهت پیش‌برد اهداف انقلاب و فرهنگ حرکت کند.
وی درباره تعلیم و تربیت فیلمسازان جوان و آینده‌‍‌ساز در سطح سینمای ایران توضیح داد: این روز‌ها یکی از اتفاقات مهم که در تحولات مدیریتی سینما شکل گرفته است، سیاست‌گذاری برای تعلیم نیرو‌های مستعد و جوان فیلمساز است. در سال‌های اخیر شاهد نبوغ فیلمسازان جوان بوده‌ایم. از نسل گذشته سینمای ایران انتظار می‌رود تا تمام تجربیاتشان را در اختیار این جوانان قرار دهند.
این تهیه‌کننده سینما در ادامه پیرامون حمایت از فیلم‌های اجتماعی و کمدی با مضامین خانوادگی بیان کرد: در ابتدا این موضوع باید بگویم زمانی که از حمایت اسم می‌بریم، فیلمساز نباید هرچیز را به خورد مخاطب بدهد. این روز‌ها در عرصه سینمای طنز شاهد فیلم‌هایی هستیم که فیلمساز حتی یک بار به محتوای آن فکر نکرده است. حمایت شامل حال محتوای درست نیز می‌شود و از سوی دیگر در فیلم‌های اجتماعی شاهد اختلاف نظریه بین مدیران ارشد و فیلمسازان هستیم. به نظر من باید اول این دو نقطه نظر را به هم نزدیک کنیم تا بتوانیم از چیزی حمایت کنیم.
تهیه کننده آثار موفق جشنواره فیلم فجر همچون «به رنگ ارغوان»، «چهارشنبه سوری» و «متری شش و نیم» در ادامه گفت: زمانی که یک فیلمساز درباره یک اتفاق اجتماعی (که اتفاقا همان مبحث خانوادگی را در بر می‌گیرد) فیلم می‌سازد باید تکلیف‌اش روشن باشد، اما بار‌ها دیده‌ایم که مدیران متن و بطن کار را تغییر می‌دهند.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
انتهای پیام/
برچسب ها: ادبیات دین و اندیشه
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: ادبیات دین و اندیشه بازیگر نقش شهید ستاری جشنواره فیلم فجر سینمای ایران فیلم سینمایی فیلم سینمای سریال ها سینما ها شخصیت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۳۲۱۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما / صنعت سینما برای زنان جای امن‌تری می‌شود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همه‌چیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورک‌تایمز و نیویورکر گزارش دادند که ده‌ها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غول‌های هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفته‌اند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروت‌شان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سال‌ها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدای‌شان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو می‌گرفتند و پا پیش می‌گذاشتند و زخم‌هایی را که بر جسم و روح‌شان وارد آمده بود آشکار می‌کردند. بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفه‌شان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده می‌شد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیش‌تر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشم‌برهم‌زدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید. در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفه‌شان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از این‌گونه انگ‌ها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسوایی‌های اخلاقی به صدر خبرها می‌آید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگ‌های فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. این‌طور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده می‌شود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان می‌آید، نام‌های رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح می‌شود. پولانسکی سال‌ها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانه‌ای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سال‌هاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال می‌دهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری می‌کند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانه‌ها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی می‌داند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخوانده‌شان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخوانده‌اش ازدواج کرد و در تمام این سال‌ها که همیشه حرف اتهامات او به رسانه‌ها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سال‌ها بعضی بازیگران زن فیلم‌های قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمی‌تواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نام‌های بزرگ، ترس‌های بزرگ
نام‌هایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نام‌شان در سیاهه رسوایی‌های جنسی سال‌های اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که می‌خواهد از حدش عدول کند می‌داند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمی‌برد و باید بهای کاری را که می‌کند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901988
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود